Ətraflı

''Kendimizi sürükləməsinə icazə verdiyimiz melankoli rüzgarı, sabahları hep iç çekerek uyanmamıza neden oluyor.''

Zaman akıp giderken zihin olgunlaşmak, kalp ise keçmişe dönmek istiyordu. Her şeyin o yerə, kamp alanına...

Ege, bu zaman şansın kendi tərəfində olduğunu düşünüyordu. Geçmişe dönecek ve tüm hikayeyi kendi istediği gibi yeniden yazacaktı. Ama bilmediği bir şey vardı; yanında olan, pis şansın ta kendisiydi.

Ortaya çıkmak istemeyen bir sırrı vardı alev soluyan ejderhanın. Ve bu alevler ya Ege'yi yakacaktı ya da Heiley17'nin yorgun kalbine düşüp kavuracaktı onu. Doğru kararı almaq ise gitmek ile kalmak arasında çaresizlikten başqa bir şey deyildi. O, sonsuz sevgiyə inandı ama xəyal qırıqlığı cellatları da peşini bir cür buraxmadı. Ege'nin kamp alanına yeniden taşınan macerası boyunca öyrəndiyi sir və inkişaf olma çabası Heiley17 ilə onu bir arada tutan ipin kopmasına mı nədən olacaqdı yoxsa kaderleri çox daha əvvəldən belirlenmiş miydi?

Gələcəyi düşünən bir zihin, daha nə qədər Üç Nokta koyabilirdi kurduğu cümlelerin sonuna?