Ətraflı

Bana, kazanmanın əslində daimi bir zərər olduğunu göstərmişlər. Ben artıq bilirdum ki barış bayrağının renginin beyaz olmasının bir mənası vardı. Ən kiçik qüsuru dahi affetmeyen bu rəng, mənim barut qədər qərarmış kaderimi sarmalayan isli parmaklarımın arasında zaferin çanlarını deyil, qıyametin surunu üfleyebilirdi ancaq.

Maya en kötü anlarını geride bıraktığını sanıyordur ancaq hava hələ o qədər də qərar verməmişdir. Zihnin içindəki susmayan çağırış, ona geri çevirə bilməyəcəyiniz bir davet sunarken en böyük felaketine doğru koştuğunun xəbərdarlığı deyil.

Tutku, nefret ve aciq yerim ucuna ulastiginda ozunu hec bir aqlin kabul edemeyecek bir gerçekle yüz yüze bulacak. Maya, parmaklarının arasında sandığı həyatının ipleri koparken ona sunulan kanatları üstünə mi giyecek yoksa ellerini kana bulayarak davam mı edecek?