Ətraflı

Bana, kazanmanın aslında daimi bir kayıp ol- duğunu göstermişlerdi. Ben artık biliyordum ki barış bayrağının renginin beyaz olmasının bir anlamı vardı. En küçük kusuru dahi affetmeyen bu renk, benim barut kadar kararmış kaderimi sarmalayan isli parmaklarımın arasında zaferin çanlarını değil, kıyametin surunu üfleyebilirdi ancak.

Maya en kötü anlarını geride bıraktığını sanıyordur fakat hava henüz o kadar da kararma- mıştır. Zihninin içindeki susmayan çağrı, ona geri çeviremeyeceği bir davet sunarken en büyük felaketine doğru koştuğunun farkında değildir.

Tutku, nefret ve acı dönüm noktasına ulaştığın- da kendini hiçbir aklın kabul edemeyeceği bir gerçekle yüz yüze bulacaktır.

Maya, parmaklarının arasında sandığı hayatının ipleri koparken ona sunulan kanatları üze- rine mi giyecek yoksa ellerini kana bulayarak devam mı edecek?